Extra corona-nieuws

 Lock down op de Campus: alle kinderen naar hun dorpen en doen wat we kunnen.

Campus Challenge corona Friends Indeed11

20.000 Mondkapjes,  20.000 voedselpakketten voor migranten en kinderen lopend op de snelweg, 180 migranten op de campus in quarantaine.

20.000  Mondkapjes verder

India ging net als  Nederland ‘op slot’. Eind maart meldde de afdeling Onderwijs dat de school dicht moest en alle kinderen naar hun dorpen moesten. Maar toen de ambtenaren het kleding-atelier zagen vroegen ze meteen: ‘Kunnen jullie mondkapjes maken? Iedereen die een beetje met een naaimachine overweg kon – ook de sociaal werkers, de fysiotherapeut, de computerdocent etc – kwam en inmiddels zijn er 20.000 mondkapjes gemaakt. Voor de afdeling onderwijs, de politie, de belastingdienst, het ziekenhuis, bedrijven in de buurt, en natuurlijk onze eigen kinderen en hun families!gs.

200 Levensmiddelenpakketten voor de kinderen in de dorpen

Ondertussen kwamen de sociaal werkers terug uit de dorpen met alarmerende verhalen. De ouders van de kinderen, meestal dagloners, hadden geen werk en dus ook geen eten meer. Vele gezinnen bleken al honger te hebben. En zo zat de ene helft van de staf in het kledingatelier en maakte mondkapjes en de andere helft stond in de keuken of de tuin om voedselpakketten te maken! Eind van de middag werd de ambulance gestart en werden de pakketten tot in de meest afgelegen gehuchten afgeleverd.  

180 migranten  in quarantaine in de school  

Een paar dagen later kwam de overheid weer langs: men wilde de Campus vorderen quarantaine centrum. Gelukkig niet het kinderdorp of het medisch centrum, beiden net gerenoveerd. Maar de school want daarvan kunnen alle vier de uitgangen hermetisch op slot! 
De 1e quarantaine groep bestond uit 60 vissers. Zij werden begeleid door vier medische werkers met test-kits en eenmaal binnen  gingen de  hekken potdicht, met vier politieagenten ervoor. Af en toe kwam er een auto van de overheid langs en bracht wat eten en drinken. 
De Campus staf wilde in eerste instantie het liefste wegrennen naar hun eigen dorp.  Maar toen na een week bleek dat de  vissers ‘clean’ waren, kwam er wat rust.  De 2e groep bestond 60 met de bouw meetrekkende bouwvakkers inclusief vrouwen en kinderen, zelfs baby’s. De barre situatie van de kinderen ging de staf zeer aan het hart. Er werd overlegd met de ‘bewakers’  en toen mocht er melk, kleertjes, speelgoed, medicijnen etc door de spijlen van de hekken heen gegeven worden. En zo ging het ook met de derde groep. En gelukkig: er was niemand besmet!

20.000 Voedselpakketten voor mensen lopend op de snelweg

Maar toen! De Campus ligt ongeveer 200 meter van de snelweg die Chennai met Calcutta verbindt. Daar speelden zich plotsklaps mensonterende taferelen af. Vanwege de lockdown hadden miljoenen dagloners van de ene op de andere dag geen werk meer en dus ook geen eten. Totaal wanhopig besloten honderdduizendend om terug te lopen (!!!) naar hun dorp met kinderen en al: een tocht van weken! Daar liepen plotsklaps vaders, moeders, opa’s, oma’s, noem maar op. De wat grotere kinderen moesten zelf lopen, de kleintjes en de baby’s werden gedragen. En ze waren allemaal al weken onderweg, doodop, hongerig, sommigen ziek en velen uitgedroogd!  Het is overdag 45 graden.  
Partner Assocation Saikorian sloeg groot alarm. De keukenstaf ging aan de slag om voedselpakketten te maken en de rest van de staf bouwde een kraam langs de weg waar de mensen  konden rusten en voedsel, water, melk en mondkapjes kregen. Tijdens de orkaan is het grote zeil van de tuinkas gewaaid en dat werd deels  het dak van de kraam. Wie ooit de grote watertanks doneerde voor de tuin: die doen het  tijdelijk heel goed aan de snelweg naast de kraam. En wie die  blauwe kratten doneerde voor de groente-opslag: heel praktisch om de voedselpakketten te vervoeren naar de weg.  Ook de bedrijven in de omgeving hielpen: met donaties en met voedsel, wat er maar nodig was. Er zijn tot aan vandaag 20.000 voedselpakketten gemaakt en uitgedeeld. En het gaat nog even door want helaas is in India de corona-piek nog niet bereikt.

En toch straks…..  naar het nieuwe normaal

Nog steeds lopen mensen langs de weg op weg naar hun dorp en de keuken kan nog niet stoppen met maaltijden. Maar ondertussen moet ook het nieuwe schooljaar worden voorbereid,  moet de renovatie van de keuken worden afgerond,   brengen de sociaal werkers wekelijks medicijnen naar de kinderen in de dorpen, moeten de koeien worden gemolken, moet de groente het land af, wordt de secretaresse-opleiding opgezet,   wordt er een  administratie gevoerd over al deze extra activiteiten en is er dagelijks whats-app overleg met Friends Indeed. Gelukkig is tot nu toe de gehele staf – en ook de kinderen in de dorpen – gezond!

De vanzelfsprekendheid

Wij zijn als Friends Indeed onder de indruk. De lokale partner Association Saikorian sloeg groot alarm toen ze de stroom mensen op de snelweg zag lopen. Bestuursleden stuurden via hun groeps-app de foto’s de wereld in, vroegen om hulp,  sjouwden de kratten voedsel uit de Campus keuken naar de weg, hielpen in de brandende hitte bij de kraam, brachten zieke mensen  naar het ziekenhuis.

Vooral zijn we onder de indruk van de Campus staf. Het is nogal wat als je ineens blijkt te werken op een plek waar de school wordt gebombardeerd tot corona quarantaine centrum met mogelijk besmette mensen, met politie voor de deur.  Het valt ook niet mee om in ploegendienst aan de snelweg in de bloedhitte achter een kraam te staan, waar duizenden mensen voorbij komen waarvan mogelijk een aantal mensen corona heeft. We zijn onder de indruk  hun moed en hun durf.  Want door de vanzelfsprekendheid waarmee de staf in de benen kwam en hielp,  konden wij, ook U, samen ter plekke iets betekenen.

De komende weken en maanden

In India is de corona-piek nog niet bereikt. Dat komt onder ander doordat de honderdduizenden migranten die naar huis gingen lopen het virus de plattelandssteden en de dorpen inbrengen, terwijl het land tegelijkertijd open gaat om economische redenen. Ook de scholen zullen weer opengaan en dat betekent de kinderen op zeker moment terugkeren naar de Campus.  Dan moet  de  campus weer helemaal op orde zijn.

Vooral de school heeft nu prioriteit, want een aantal lokalen alsmede de toiletgroepen zijn door het intensieve gebruik op z’n zachtst gezegd uitgewoond. De hele school moet worden ontsmet, van boven naar beneden schoongemaakt, nieuwe toiletblokken, gerenoveerde lokalen, geschilderd. Niets aan te doen, het was voor een heel goed doel! Ook moet de school en het kinderdorp worden ingericht op  1.5 meter afstand. Gelukkig hebben we in 2009 grote slaapkamers met veel badkamers  en ruime klaslokalen gebouwd!

Natuurlijk staat ook Uddhanam, waar tien waterzuiveringsinstallaties zijn gebouwd, hoog op de agenda. Helaas kunnen we daar nog niet heen: deze streek is zeer getroffen door corona en is nog in complete lock down.

We hebben U even nodig!

Al met al betekent het  dat de al geplande renovatie duurder gaat uitvallen. Ook staat in de planning dat er het komende schooljaar de capaciteit van de basisschool fasegewijs wordt uitgebreid van 120 naar 200 met 80 kinderen op dagbasis, de ‘dayscholars’.

U voelt em natuurlijk aankomen: er is een fors gat  in het budget geslagen door  corona, we zijn er nog niet  mee klaar en ook wordt renovatie van de school  aanzienlijk duurder dan gepland. We hebben U even  nodig. Zodat, als zo meteen de kinderen en jongeren terugkeren naar de Campus, de school weer helemaal op orde is en het nieuwe schooljaar goed en corona-safe kan beginnen

Zorg goed voor jezelf en elkaar en stay safe!

Dan zorgen we samen voor de Campus-kinderen

Friends Indeed NL 83 ABNA 0447 2694 61

Campus Challenge Andhra Pradesh

Deel dit bericht!

Sharing is caring...